Canneloni met spinazie en ricotta, in saus van verse tomaten, gegratineerd met mozzarella (vega)

Afgelopen week was er een met dubbele gevoelens. Aan de ene kant het grote genieten van het lentezonnetje met bijbehorende bloesem en bloemetjes. Aan de andere kant was er de grote kaalslag van de Linnaeusparkweg, bomen bleken ziek waaronder de grote oude iep tegenover ons huis. De mannen met de zagen bleken…gelukkiger gevoeliger dan ze eruitzien en een dikke plak iep viel ons ten deel. Twee plakken die voor ons huis stonden zijn trouwens verdwenen, iemand een idee? We fantaseren over een mooie tafel. Maar eerst zal de schijf zich moeten bevrijden van de enorme boerderijlucht die er vanaf komt. Al brengt zo’n lucht natuurlijk wel het een en ander aan herinneringen met zich mee.
Want wat heb ik veel plezier gehad op de boerderij waar ik met mijn broers opgroeide: ravotten in het bos, schaatsen op de vijver, met geitenkeutels gooien, eitjes rapen en op de pony rijden. Best braaf eigenlijk. Voor het serieuze kattenkwaad gingen we dus naar de buren: de voedersilo voor de koeien openzetten en over het kuilvoer rennen bij melkveeboer Peter. En bij de andere buurman, rietdekker Koos, konden we fantastisch over de rietbalen klimmen. Tussen ons en Koos ging het steeds slechter wat resulteerde in een soort Berlijnse Muur als grens. Daar kon je overigens nog steeds heel prima rotte appels uit onze boomgaard overheen gooien.
Behalve een prachtige boomgaard was er een gigantische moestuin. Van de opbrengst aten we zomer en winter. De enorme vriezer zat vol met (snij)bonen, erwtjes, spinazie en tuinbomen (naast de koe). Ook stond er een kas waarvan ik me vooral de geur van tomatenplant herinner. En als ik aan tomaten denk, denk ik aan mijn moeder met de passe vite: zo’n draaiding waarmee je tomatenpuree maakt, voor soep of saus. Goed ding, fantastische smaak!
Als ode aan groei en snoei deze week canneloni (dat zijn die grote pastabuizen) gevuld met spinazie en ricotta, in een saus van verse tomaten, gegratineerd met mozzarella.
Dat is een hele goede ode! Ik lust wel zo’n boomstam.
LikeLike