Dansbenen?!

– vrijdag 5 oktober –

Fishpie (witvis, aardappelpuree, doperwtjes, kruiden,ei, kaas)

Toen ik een paar dagen geleden – op uiteraard gracieuze wijze – wat appeltjes uitzocht bij de supermarkt, kwam er een meneer naar me toe ‘u heeft dansbenen’. Nou wel heb je ooit, het zal je maar gezegd worden. Wat een compliment! En, voegde hij eraan toe:’en ik kan het weten want ik heb jaren in het vak gezeten’. Nu vond ik die toevoeging het op de een of andere manier wat minder geloofwaardig maken. Maar wat voelde ik me ineens licht en lenig. Ik danste de winkel uit en heb de hele dag gelachen….

Allemaal leuk, maar dansen… mwoah… laat ik zeggen dat ik geen talent ben. Ik ga altijd maar een beetje raar doen om mijn fantastische dansvaardigheden te verbloemen. Zo heb ik – in tijden dat ik nog tot de vroege ochtend uitging – regelmatig de bunnydans erin gegooid. Vreselijk, eigenlijk niet meer over praten.

Overigens heb als klein meisje wel op ballet gezeten, maar volgens mij was dat meer omdat mijn moeder zo blij was dat ze na drie jongens eindelijk een meisje kreeg en meisjesdingen wilde doen. Helaas, ik vond het niet leuk. Niet veel later zat ik op tennis en hockey (in Etten-Leur doen ze niet aan wachtlijsten). Dat was wel echt leuk en ik was er nog goed in ook.

En wat ik zo heerlijk vond na de hockeytraining… was thuiskomen in een stil huis. Iedereen had dan gegeten, maar voor mij stond er nog een koekenpannetje op het (elektrische) fornuis te pruttelen. Aardappelen groenten en vlees waaronder door het pruttelen zo’n heerlijke korst ontstond. Met het pannetje installeerde ik mij op de pouffe voor de televisie. Even had ik dan alles helemaal voor mezelf en ik genoot van elke hap.

Zo’n korst mislukt eigenlijk altijd als je het heel graag wil, het moet gewoon een beetje ontstaan en vanzelf gaan. Dus dat ga ik voor jullie niet doen. Maar wel hebben we vrijdag iets verrassends, namelijk vis met een korst erbovenop, dat gaat dan weer wel. Ik heb nog niet echt een vislink met dit verhaal, maar weet je… ik voel me in de keuken gewoon als een vis in het water. Met dansbenen.

*waarom nou in het Engels? Omdat vistaart echt heel vis klinkt!