Andijviestamp met komijnekaas (V)

10 februari

Als je stroopvet (recept: reuzel met suikerstroop, lekker op brood) staat te maken en je net een bekertje Modifast jaren ’80-stijl achter de kiezen hebt, kun je zeggen dat eten een tweestrijd is. Niet alleen de kookgenen, maar ook die voortdurende worsteling met eten heb ik van mijn liefste moeder gekregen. Ik ben nu bijna 39, heb zowel anorectische als obese levensfasen gekend, en weet inmiddels dat we gewoon normaal moeten doen. Maar wat is normaal?

Dat ligt er maar net aan waar je je bevindt. Op mijn 20ste studeerde ik in Maastricht. Qua eten en drinken had ik me goed aangepast: één keer per week pizza (quatro stagioni) en éen keer per week een bak chinees (nasi met ei en plakje ham, maar 5 gulden!). Ook aten we regelmatig stamppot: je hoefde slechts water aan de zakjes toe te voegen en voilà daar was de boerenkool. Ik was ook wel eens een avond niet in de kroeg en kroop dan lekker op de bank met een literfles (ah) rood en een zak cheese onion. Na een jaartje viel het mensen wel op dat ik flink ‘gegroeid’ was. Ik had trouwens wel mooi mijn eigen plekje in het hoekje aan de bar!

Ik wilde niet met het zielige stuk beginnen (al kan je je afvragen op welk moment ik het zieligst was), dus we springen nu een paar jaartjes terug in de tijd. Zestien jaar en de helft van het gewicht dat ik na een jaar Maastricht had. Toen vond ik weer hele andere dingen normaal: boterhammen in de bosjes gooien, sperzieboontjes (groene frietjes) met ketchup, liters water drinken, een kleine maat 26. Toen ik bijna werd meegenomen door de wind, heb ik gelukkig de moed en de kracht kunnen vinden om de knop om te zetten.

Wat ik maar wil zeggen ‘doe normaal’. Prima, we willen allemaal wel eens wat kilootjes kwijt, maar laten we er alsjeblieft voor zorgen dat we van alles genoeg binnen krijgen. Getsie wat moralistisch. Maar ik ga verder…. En uit respect voor degene die dat niet kunnen vanwege ziekte of allergie, moeten we dat maar gewoon doen. En echt, die schijf van vijf is zo gek nog niet. Halleluja.

Geniet van deze ovenheerlijke andijviestamppot. Alles zit erin: vet, koolhydraten, heel veel vitamines. Geen vlees, wel noten (en je weet…. die zitten tegenwoordig ook in de schijf! Geniet, de portie is weer lekker groot!