vrijdag 3 maart
Eens in de zoveel tijd kwam de slager een half varken bij ons thuis verwerken en portioneren. Alles – van snuit tot staart – werd gebruikt. Ik herinner me nog goed de sliertjes gehakt die hij uit de molen draaide. Verder weet ik dat de lunch altijd een feest was, we aten dan…
versgebakken kaantjes, nog warm, op wit brood. Van het vet (dat witte) dat in de pan achterbleef, maakte mijn moeder stroopvet. Het is wat het is: vet met suikerstroop erdoorheen. We vonden het allemaal heerlijk. Maar hoezeer ik ook van mama’s gerechten hou… stroopvet, ik moet er echt niet meer aan denken.
Aan de gehaktballen natuurlijk wel. Wat hebben wij een hoop ballen verorberd. Wat waren die toch fantastisch altijd. Eerst bij het avondeten en de volgende dag in plakjes op brood, mee naar school. Lekker met ketchup en mosterd. Ook de avond voordat we op wintersport gingen, stond mijn moeder te braden en te beleggen. We vertrokken ’s nachts en al rond een uur of 5 in de ochtend kwamen de eerste bammen met bal door naar de achterbank.
Deze week mogen jullie genieten van een echte goeie stevige, niet te kleine, bal. Met aardappelpuree en sperzieboontjes.
En ook deze week kun je meedoen aan een winactie: wie bestelt en weet wat het ‘secret ingrediënt’ is, krijgt bij zijn volgende bestelling een kruidkoek cadeau. Ik zou er gewoon voor gaan!