Hebben jullie mama gemist?

-vrijdag 2 juni-

Pastasalade met gerookte makreel, appel, dille en WVTTK…

Lieve afhaler, afgelopen week zat ik in Alicante. Een stad in Spanje waar ik al sinds mijn eigen luiertijd kom. Ik had maar een kind mee en man man man… wat was het toch weer heerlijk. Ik kan me niet herinneren dat ik in de afgelopen jaren zoveel ontspanning heb ervaren. Die ontspanning bracht op den duur wel een bepaalde emotie met zich mee…

Ik zou niet zeggen dat je per se Alicante gezien moet hebben – schoonheid en lelijkheid zijn aardig in balans – maar voor mij is de stad verbonden aan mijn leven: we vierden er vakantie toen ik nog klein was tot ongeveer mijn tiende, schat ik. Ergens in de twenties heb ik de bezoekjes samen met mijn vader weer opgepakt, later ook met Lucas en met de twee oudste kinderen (met drie wordt het echt te duur ;-0). De herinneringen stapelen zich op.

Garnalenkop
Hoe mijn broers achter me aanrenden met een garnalenkop en hoe er eén een octopus aan zijn been had hangen. En hoe we werden bedolven door de golven. En meer recent hoe we daar met twee kleintjes zandkastelen bouwden en over pleintjes scharrelden (en heel veel gedoe met huilen, het is een stuk relaxter als ze de zes gepasseerd zijn). Afgelopen dagen trok het allemaal aan me voorbij en dat is prima. Je overziet het leven en vragen over de toekomst komen dan vanzelf (en dat allemaal gewoon in een nuchtere toestand).

Impact
Natuurlijk denk ik dan ook aan mijn moeder. Op 31 mei (morgen) zou ze 66 jaar worden. Nog elke dag denken we allemaal aan haar en weten we dat ieders leven er geheel anders uit zou zien als zij er nog was. Toen zij overleed had ik nooit gedacht – voor zover je dat op je 18de kunt zeggen – dat ook los van het ‘missen’ de impact op je leven zo groot is. Wat zou ik haar er graag bij hebben als raadgever, als coach, als ‘thuis’, als oma en natuurlijk als kok! Dus als je mij vraagt ‘heb je mama gemist’ dan zeg ik ‘ja, elke dag!’

Inspiratiebron 
De vraag in de kop verwijst natuurlijk naar de afwezigheid van de pan afgelopen vrijdag. Maar ook naar mijn moeder, die de grote inspiratiebron is voor ‘mama’s pan’. Met haar postume support breidt de pan binnenkort uit met ‘pan op locatie’, meer info volgt later.

Pastasalade
En dan nu het eten: dat heeft helemaal niks te maken met het verhaal noch met mijn vakantie in Spanje, behalve dan het visonderdeel. Het schijnt weer warm te worden dus lijkt mij een pastasalade met gerookte makreel, appel, dille en nog meer heerlijkheid een heel geschikt gerecht.