vrijdag 7 december
Langzaam gegaarde kip met krokante maïskorst
Een piano, een grote snoeppop, een pot mayo, en natuurlijk een drol van ontbijtkoek. Nu we zelf weer aan de surprises zitten, duiken de beelden uit het verleden weer op en delen we ze met elkaar. Zo deelde ik deze week het verhaal dat ik eens een beautycase met varkenspoten heb gemaakt…
Allereerst… bestaat een beautycase überhaupt nog, zo’n harde grote rechthoekige toilettas waar lippenstiften en geurtjes rechtop konden staan. Mijn moeder – blauw exemplaar- nam hem altijd mee als handbagage. Ook de toenmalige vriendin van een van mijn broers had er een of wilde er een voor haar uitgebreide assortiment aan make-up. Een beautycase knutselen lag voor de hand maar wel erg easy. Ook als dertienjarige leefde ik op van originele invalshoeken en creatieve ideeën. Dus wat maakt zo’n surprise nou onvergetelijk? Een varkenskop erin natuurlijk. Nee, niet van papier-maché, maar een echte. En met die vraag kwam ik bij de slager. Hij antwoordde dat hij alleen halve koppen had. We besloten samen dat dit een wat lugubere aanblik zou opleveren, varkenspoten leken ons een goed alternatief. Ik kreeg vier poten, bond ze samen met een vrolijk verpakt lipstickje ertussen geklemd, en zette ze rechtop in mijn geknutselde beautycase. Voila! Ik weet nog precies het moment dat hij werd opengemaakt, maar daarna is alles blanco…
En waarom nou een varken? Geen idee. Misschien iets met een tang en een varken.
Afgelopen zaterdag kreeg ik een koets met een pompoen, gewoon heel braaf van papier-maché. En wat kreeg ik cadeau? Het boek SIMPEL van Ottolenghi. In huize Stuurman is het dus Ottolenghiweek en vrijdag staat er langzaam gegaarde kip in krokante maïskorst op het menu.
etenuitmamaspan.com 