
Wij aten vroeger bij ons thuis op de boerderij in ‘het keldertje’, een paar treden af langs de ingebouwde plantenbakken met vetplant (je zou er nu een moord voor doen) stonden de pannen te dampen op de ‘pitjes’. Het woord ‘pitje'(rechaud) valt in dezelfde categorie als ‘tuffen’ (spugen); pas wanneer je uit je dorp verhuist zie je mensen heel raar kijken want die kennen het woord tuffen alleen van de trein en een pitje zit in een vrucht. Het valt niet mee hoor… van Brabant naar Amsterdam.
Vader vertrok om 18.00 van kantoor en zo werd iedereen om exact 18.10 aan tafel verwacht. Pastatechnisch was het sliertjes of elleboogjes met rode saus plus extra ketchup en en en … de exotische verrassing: een flinke straal ketjap manis erover. Ik zal jullie deze spannende verrassing besparen…wél heb ik:
donderdag 1 april
bloemkool mac’n cheese – grote ellebogen met stiekeme bloemkool, bechamelsaus, rauwe ham en kaas uit de oven. 8,- (zonder ham 7,50)
en
pastasalade met broccoli, avocado,pistaches en green goddess-dressing – penne met een romige kruidendressing, komkommer, broccoli, rucola en pistachenoten en heel spannend… daslook uit eigen tuin ;-). (8,50)