vrijdag 21 april

In 1994, na pakweg zeventien jaar, verhuisden we van de (buitengelegen) boerderij naar een fantastisch mooi huis in een nieuwbouwwijk in Etten-Leur. Van de Hoge Vaartkant naar het Sander (wat een straatnaam?!). Ook hier een moestuin, maar – behalve Jack Russell Boefje – geen dieren meer. Wel: een magnetron en RTL4!
Mintgroen met roze tinten en toch hartstikke mooi, zo kan ik de nieuwe keuken wel omschrijven. Het eerste wat ik deed toen alles was aangesloten, was een boterham met kaas in de magnetron leggen. Ik vond het een waar genot. En daarna natuurlijk Goede Tijden Slechte Tijden kijken, want daarvan had ik alle seizoenen gemist. Ik kwam op school nog aanzetten met kaarten van de Falco Zandstra- fanclub terwijl iedereen het over Arnie en Peter had. Kende ik niet, wij hadden alleen Nederland 1, 2 en 3. Ik zou overigens nog steeds voor Falco gekozen hebben!
Mijn moeder was zo blij als een kind met de nieuwe keuken: een bakplaat, grill, magnetron en oven met pizzasteen. Een aanrecht met uitzicht op de moestuin. Al vrij snel na de verhuizing kregen we te horen dat ze kanker had en niet heel veel later dat het niet meer goed zou komen. Tussen de ziekmakende behandelingen door, kookte ze mooi wel verder. Ik heb nog een beeld op mijn netvlies; de mussen vielen van het dak zo warm. Mama stond fanatiek te kokkerellen: een enorme pan met nasi en kip (kojo!), een bakplaat* (wat was dat handig!) vol met nasi, spiegelei erbovenop. In de hitte dus en dan nog een pruik op. Ze was niet overdreven ijdel maar die pruik ruilde ze pas ’s avonds laat in voor een kanariegeel badmutsje van badstof waarmee ze zichzelf tot ‘kuikentje’ bombardeerde.
Na wat jolige verhalen de laatste tijd, was dit weer even een ode aan mijn moeder en haar pan… en haar superfunctionele bakplaat. En magnetron.
Deze week nasi met kipsaté, spiegelei en zuur. Vega is mogelijk.
*na een uur graven vond ik de bijpassende foto en bleek mijn herinnering niet juist: er was geen bakplaat in het spel. Maar goed, een foto is ook maar een momentopname ;-).